top of page
ΔΙΑΧΥΤΗ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΩΝ
Σε ένα ποσοστό περίπου 10 – 15 % ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός μπορεί να οφείλεται σε διάχυτη υπερπλασία των παραθυρεοειδών αδένων.
Σε αυτή την περίπτωση παρατηρείται διάχυτη διόγκωση και των τεσσάρων παραθυρεοειδών αδένων.
![ΔΙΑΧΥΤΗ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΩΝ](https://static.wixstatic.com/media/f92dfd_2e4b5d6b53ee4f7da0f06377fe4e415e~mv2.jpg/v1/crop/x_0,y_0,w_2663,h_1447/fill/w_600,h_326,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1%20-%20%CE%94%CE%B9%CE%AC%CF%87%CF%85%CF%84%CE%B7%20%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%20(1)%20(1).jpg)
Η διάχυτη υπερπλασία των παραθυρεοειδών μπορεί να παρατηρηθεί είτε σπορα-δικά είτε σε κληρονομική βάση σαν επί μέρους εκδήλωση κάποιων γενετικών συνδρόμων, όπως:
-
Σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου 1 (ΜΕΝ 1)
-
Σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου 2 Α (ΜΕΝ 2Α)
-
Οικογενής μεμονωμένος υπερπαραθυρεοειδισμός
Τα γενετικά αυτά σύνδρομα προκαλούνται από μεταλλάξεις συγκεκριμένων γονιδίων, τα οποία μεταβιβάζονται κατά τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτή-ρα.
Οι κλινικές εκδηλώσεις και η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοει-δισμού επί εδάφους διάχυτης υπερπλασίας παραθυρεοειδών είναι ανάλογες με αυτές στον υπερπαραθυρεοειδισμό που οφείλεται σε αδένωμα παρα-θυρεοειδούς.
Υπάρχουν δύο βασικές χειρουργικές στρατηγικές στην αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού σε ασθενείς με διάχυτη υπερπλασία παραθυρεοειδών:
• Υφολική παραθυρεοειδεκτομή και
• Ολική παραθυρεοειδεκτομή με αυτομεταμόσχευση παραθυρεοειδικού ιστού
Στην υφολική παραθυρεοειδεκτομή γίνεται αφαίρεση των 3.5 παραθυρεοειδών αδένων με κρυοσυντήρηση παραθυρεοειδικού ιστού. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει αυξημένη πιθανότητα (30-40 %) υποτροπής του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, που αντιμετωπίζεται με συμπληρωματική (completion, ολική) παραθυρεοειδεκτομή, αυτομεταμόσχευση και κρυοσυντήρηση παρα-θυρεοειδικού ιστού.
Η ολική (εξ αρχής) παραθυρεοειδεκτομή με αυτομεταμόσχευση και κρυο-συντήρηση αποτελεί μία άλλη εναλλακτική χειρουργική στρατηγική.
Το μειονέκτημα της εξ αρχής ολικής παραθυρεοειδεκτομής είναι το γεγονός ότι ένα πολύ υψηλό ποσοστό (μέχρι και 33 %) εμφανίζουν μόνιμο υποπαραθυρεοειδισμό μετεγχειρητικά, λόγω ανεπάρκειας του μοσχεύματος.
Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη η μεταμόσχευση του κρυοσυντηρημένου παραθυρεοειδικού ιστού.
bottom of page