top of page
  • Εικόνα συγγραφέαΓεώργιος Σακοράφας

Ελαστογραφία: πόσο χρήσιμη είναι για τη διάκριση των καλοήθων από τους κακοήθεις όζους


Εισαγωγή

Οι όζοι θυρεοειδούς είναι ένα αρκετά συνηθισμένο εύρημα. Αν και οι περισσότεροι είναι καλοήθεις, σε ένα σημαντικό ποσοστό (8 – 10 %) μπορεί να υποκρύπτεται καρκίνος θυρεοειδούς. Το υπερηχογράφημα, σε συνδυασμό με την παρακέντηση με λεπτή βελόνη ( FNA) αποτελούν τις δύο βασικές διαγνωστικές εξετάσεις για τη προεγχειρητική διάγνωση του καρκίνου θυρεοειδούς.

Τι είναι η ελαστογραφία

Η ελαστογραφία με διατμητικά κύματα (Shear wave elastography – SWE) είναι ένα επιπλέον διαγνωστικό ‘εργαλείο’ που έχει πρόσφατα προστεθεί σαν διαγνωστικό βοήθημα στο υπερηχογράφημα του τραχήλου.

Η ελαστογραφία αξιολογεί την ελαστικότητα ενός ιστού προκειμένου να αναγνωριστεί η τυχόν παρουσία καρκίνου. Ο καρκίνος θυρεοειοδύς χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη σκληρία σε σύγκριση με τους φυσιολογικούς ιστούς. Στην κλασική (strain, compressive) ελαστογραφία ασκείται επαναλαμβανόμενα πίεση στους ιστούς με τον ηχοβολέα κατά τη διάρκεια του υπερηχογραφήματος παρατηρώντας την αλλαγή της ηχοδομής των ιστών, που μετράται και αποδίδεται σε χρωματική κλίμακα. Η SWE χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα που κινούνται ανάλογα με την σκληρότητα των ιστών μέσα στο σώμα, κάθετα προς τα κύματα που παράγουν και ανιχνεύουν οι κεφαλές των υπερήχων. Έτσι καθίσταται δυνατός ο ΠΟΣΟΤΙΚΟΣ προσδιορισμό της σκληρότητας των ιστών.


Πρακτική σημασία

Η ελαστογραφία χρησιμοποιείται κυρίως στην Ευρώπη και πολύ λιγότερο στις ΗΠΑ.

Προς το παρόν παραμένουν κάποια ερωτηματικά όσον αφορά τον ακριβή ρόλο της ελαστογραφίας στη διαφοροδιάγνωση των καλοήθων από τους κακοήθεις όζους θυρεοειδούς.

Κάποιοι συγγραφείς, βασιζόμενοι σε παλαιότερες αναδρομικές μελέτες ανέφεραν υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα (85 % και 94 %, αντίστοιχα), όσον αφορά την αξία της ελαστογραφίας για τη διάγνωση καρκίνου σε έναν όζο θυρεοειδούς.

Άλλοι εντούτοις συγγραφείς σε πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις είναι περισσότερο επιφυλακτικοί, ιδιαίτερα για τη δύσκολη ομάδα των ασθενών με αμφιλεγόμενα (ασαφή) αποτελέσματα στην κυτταρολογική εξέταση (Bethesda III, IV).

Προς το παρόν, στην κλινική πράξη, τα αποτελέσματα της ελαστογραφίας θα πρέπει να αξιολογούνται στη διαγνωστική διερεύνηση πάντα σε συνδυασμό με τα λοιπά ευρήματα του διαγνωστικού ελέγχου του ασθενούς.


Ελαστογραφία και όζος θυρεοειδούς - διάκριση καλοήθους από κακοήθη όζο
9 Προβολές0 Σχόλια

Σχετικές αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
bottom of page