Εισαγωγή
Υπασβεστιαιμία παρατηρείται συχνά μετά από θυρεοειδεκτομή.Συνηθέστατα είναι βιοχημική. Αυτό σημαίνει ότι ανιχνεύεται μόνο με μέτρηση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα, χωρίς ο ασθενής να παρουσιάζει κάποια συμπτώματα. Σε ένα όμως μικρό ποσοστό ασθενών μπορεί να παρατηρηθούν τα κλασικά συμπτώματα της υπασβεστιαιμίας. Σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για τη λεγόμενη κλινική υπασβεστιαιμία.
Πώς εκδηλώνεται η μετά θυρεοειδεκτομή κλινική υπασβεστιαιμία:
Η συνηθέστερη κλινική εκδήλωση είναι οι αιμωδίες στην περιοχή γύρω από το στόμα και στις άκρες των δακτύλων των χειρών. Σε σπανιότερες περιπτώσεις είναι δυνατόν να εμφανιστούν και συμπτώματα τετανίας (μυικοί ‘σπασμοί’). Αυτό συμβαίνει όταν τα επίπεδα ασβεστίου μειωθούν ακόμη περισσότερο και δεν δοθεί η σωστή αγωγή με συμπλήρωμα ασβεστίου και βιταμίνη D.
Ιδιαιτερότητες στους ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό
Η μετά θυρεοειδεκτομή υπασβεστιαιμία παρατηρείται με τριπλάσια περίπου συχνότητα στους ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό σε σύγκριση με τους ευθυρεοειδικούς ασθενείς (30 % ως. 13 %).
Συνήθης αιτία μετεγχειρητικής υπασβεστιαιμίας είναι η βλάβη ή η ισχαιμία των παραθυρεοειδών αδένων στη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής. Μπορεί επίσης να οφείλεται στην κατά λάθος αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων εξ αυτών.
Ειδικά στον υπερθυρεοειδισμό η μετεγχειρητική υπασβεστιαιμία μπορεί να οφείλεται επιπλέον και στο ‘σύνδρομο του πεινασμένου οστού’ (hungry bone syndrome). Το σύνδρομο αυτό οφείλεται στη διόρθωση της θυρεοτοξικής οστεοδυστροφίας που συμβαίνει μετά την θυρεοειδεκτομή
Πρακτική σημασία
Η πρακτική σημασία των παραπάνω συνίσταται στην ανάγκη προεγχειρητικής χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης D (όταν ενδείκνυται βάσει των επιπέδων της στο αίμα) ή/και ασβεστίου.
Μετεγχειρητικά μία χρήσιμη πρακτική είναι η συστηματική προφυλακτική χορήγηση ασβεστίου και βιταμίνης D. Η χορήγηση αυτή αφορά όλους τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θυρεοειδεκτομή για νόσο Graves’ για ένα μικρό χρονικό διάστημα (συνήθως για 7 – 10 ημέρες).
Μία άλλη πρακτική είναι η μετεγχειρητική παρακολούθηση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα. Στόχος είναι η έγκαιρη διάγνωση της μετεγχειρητικής υπασβεστιαιμίας ώστε να χορηγηθεί -όταν χρειάζεται- συμπληρωματική αγωγή με ασβέστιο και βιταμίνη D.
J Otolaryngol-Head Neck Surg 47:6
Υπερθυρεοειδισμός και μετά θυρεοειδεκτομή υπασβεστιαιμία