Ενδοθυρεοειδικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς – πιθανότητα υποτροπής

Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς (PTC, papillary thyroid cancer) είναι μία από τις πλέον ιάσιμες μορφές καρκίνου. Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς έχει εξαιρετική πρόγνωση εφόσον αντιμετωπιστεί σωστά. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί στη σωστή χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου, ανάλογα με τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου). Με βάση συγκεκριμένες ενδείξεις και σε επιλεγμένους ασθενείς μετά τη χειρουργική επέμβαση ακολουθεί επικουρική (adjuvant) θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.

Η πρόγνωση του PTC είναι ακόμη καλύτερη όταν η νόσος περιορίζεται εντός του θυρεοειδικού παρεγχύματος (ενδοθυρεοειδικό PTC). Εντούτοις, σε ένα ποσοστό ασθενών με PTC θα παρουσιαστεί κάποια στιγμή ‘ανατομική’ υποτροπή του καρκίνου. Με τον όρο αυτό (ανατομική ή δομική, ‘structural’, υποτροπή) εννοούμε την υποτροπή (επανεμφάνιση) του καρκίνου που ανιχνεύεται είτε κλινικά είτε με τη βοήθεια της σύγχρονης απεικόνισης (κυρίως υπερηχογράφημα, σπινθηρογράφημα, και σπανιότερα αξονική/μαγνητική τομογραφία, PET-CT scan). Ο κίνδυνος εμφάνισης υποτροπής είναι υπαρκτός ακόμη και για την πιο ευνοϊκή μορφή PTC, τον ενδοθυρεοειδικό PTC, ακόμη και όταν αυτός είναι μικροσκοπικός (δηλαδή έχει διάμετρο < 10 mm).

Στο ενδοθυρεοειδικό PTC ο κίνδυνος ‘ανατομικής’ υποτροπής σχετίζεται με το μέγεθός του και κυμαίνεται ως εξής:

• 1 – 2 % σε ενδοθυρεοειδικό μικροσκοπικό (< 10 mm) PTC

• 4 – 6 % σε ενδοθυρεοειδικό πολυεστιακό μικροσκοπικό (< 10 mm) PTC

• 6 % σε ενδοθυρεοειδικό PTC διαμέτρου 2 – 4 cm

• 8 – 10 % σε ενδοθυρεοειδικό PTC διαμέτρου > 4 cm

ATA