Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς και μικρομεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου

Εισαγωγή

Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς και μικροσκοπικές μεταστάσεις (‘μικρομεταστάσεις’) στους λεμφαδένες του τραχήλου – Τι είναι? Ποια η πρακτική τους σημασία?- Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς μεθίσταται αρκετά συχνά στους τραχηλικούς λεμφαδένες. Έχει υπολογιστεί ότι λεμφαδενικές μεταστάσεις υπάρχουν σε ποσοστό 30 – 65 % των ασθενών όταν διαγιγνώσκεται ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς.

Ορισμοί

Σε αρκετούς από τους ασθενείς αυτούς, οι λεμφαδενικές μεταστάσεις εμφανίζονται υπό τη μορφή της ‘μικρομεταστατικής’ νόσου. Οι μικροσκοπικές λεμφαδενικές μεταστάσεις (΄μικρομεταστάσεις΄) ορίζονται σαν αθροίσεις καρκινικών κυττάρων στον διηθημένο λεμφαδένα διαμέτρου ≤ 2 mm. Αντίθετα η ‘μακρομεταστατική’ νόσος χαρακτηρίζεται από αθροίσεις καρκινικών κυττάρων διαμέτρου > 2 mm. Η μακρομεταστατική λεμφαδενική διασπορά συχνά ανιχνεύεται πριν την χειρουργική επέμβαση, με βάση τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης (ψηλάφησης), κυρίως όμως με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος. Αντίθετα, οι μικροσκοπικές λεμφαδενικές μεταστάσεις (μικρομεταστάσεις) διαγιγνώσκονται στην ιστολογική εξέταση των λεμφαδένων που έχουν αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

Πρακτική σημασία

Είναι γνωστό ότι η παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων στον καρκίνο του θυρεοειδούς συνοδεύεται από αύξηση της πιθανότητας τοπικής υποτροπής (‘επανεμφάνισης’) της νόσου. Αυτό εντούτοις δεν ισχύει στην περίπτωση των μικρομεταστάσεων. Για το λόγο αυτό οι λεμφαδενικές μικροσκοπικές μεταστάσεις (μικρομεταστάσεις) θεωρούνται ότι δεν έχουν ιδιαίτερη προγνωστική σημασία, καθώς δεν συνοδεύονται από σημαντική αύξηση της πιθανότητας υποτροπής (< 5 %) .

Τα δεδομένα αυτά έχουν πρακτική σημασία κυρίως για τον καθορισμό της έκτασης της χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση του καρκίνου θυρεοειδούς. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη όταν λαμβάνονται αποφάσεις για την χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου. Και αυτό γιατί σε αρκετές από τις περιπτώσεις αυτές γίνεται ‘υπερθεραπεία’ (overtreatment), δηλαδή χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου χωρίς αυτό να ωφελεί πρακτικά τον ασθενή. Τέλος, τα παραπάνω δεδομένα έχουν σημασία για την αξιολόγηση της πρόγνωσης της νόσου.