Λίαν ευμεγέθης υποτροπή όζου θυρεοειδούς μετά προηγηθείσα ολική (?) θυρεοειδεκτομή για πολυοζώδη βρο

Ιστορικό

Όζος θυρεοειδούς-λίαν ευμεγέθης υποτροπή μετά αναφερόμενη ολική(?) θυρεοειδεκτομή- η αξία της πραγματικά ολικής θυρεοειδεκτομής. H ασθενής, ηλικίας 45 ετών, είχε υποβληθεί προ 15ετίας σε θυρεοειδεκτομή αλλαχού. Η θυρεοειδεκτομή περιγράφεται ως ολική. Στα πλαίσια της περιοδικής παρακολούθησης διαπιστώθηκε η ύπαρξη στην ανατομική θέση του δεξιού λοβού του θυρεοειδούς οζώδους αλλοίωσης. Οι διαστάσεις αυτής παρουσίαζαν προοδευτική αύξηση. Οι ηχομορφολογικοί χαρακτήρες της βλάβης είναι συμβατοί με παθολογικό θυρεοειδικό ιστό (όζος θυρεοειδούς). Σταδιακά η βλάβη αυτή έγινε και κλινικά εμφανής (ορατή επισκοπικά και ψηλαφητή). Στον τελευταίο υπερηχογραφικό έλεγχο περιγράφεται σχεδόν πλήρης κατάληψη της περιοχής που αντιστοιχεί στον δεξιό θυρεοειδικό λοβό από ευμεγέθη όζο. Διαστάσεις όζου: 57 x 48 x 36 mm. Ο όζος παρουσιάζει περιφερικό συμπαγές τμήμα και κεντρικό υπόπυκνο κυστικό τμήμα. Παράλληλα, καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο πίσω από τη δεξιά κλείδα και το στέρνο. Τα παραπάνω ευρήματα επιβεβαιώνονται και σε αξονική τομογραφία θώρακα την οποία προσκομίζει η ασθενής. Το συμπαγές περιφερικό τμήμα προσλαμβάνει το σκιαγραφικό σε αντίθεση με το κεντρικό (ο όζος επισημαίνεται με κίτρινο βέλος). Στην αξονική τομογραφία παρατηρείται ελαφρά απώθηση της τραχείας προς τα αριστερά (κόκκινη κεφαλή βέλους στη φωτογραφία). Ο κάτω πόλος του όζου (κίτρινο βέλος) καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο, όπισθεν της λαβής του στέρνου / δεξιάς κλείδας (κόκκινο βέλος).

Χειρουργική αντιμετώπιση

Η ασθενής υποβλήθηκε σε συμπληρωματική θυρεοειδεκτομή. Η κινητοποίηση / παρασκευή των ιστών γίνεται με ιδιαίτερη δυσκολία. Η δυσκολία αυτή οφείλεται στην ύπαρξη εκτεταμένων ουλωδών αλλοιώσεων από την προηγηθείσα επέμβαση (όπως ήταν αναμενόμενο). Με πολύ λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς επιτυγχάνεται η πλήρης κινητοποίηση του ευμεγέθους όζου. Ο κάτω πόλος του όζου καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο, όπως περιγράφεται και στον προεγχειρητικό απεικονιστικό έλεγχο (βλ. παραπάνω). Αναγνωρίζεται το δεξιό παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο και προστατεύεται καθόλη τη διάρκεια της επέμβασης. Η εκτομή του όζου επιτυγχάνεται μετά από επίπονη και προσεκτική αποκόλλησή του από τους πέριξ ιστούς και την τραχεία.

Η αξία της ολικής/σχεδόν ολικής (total / near-total) θυρεοειδεκτομής

(Σε προηγούμενη ανάρτηση έχουν περιγραφεί τα διάφορα είδη θυρεοειδεκτομής, ανάλογα με την έκτασή της) Όζος θυρεοειδούς – οζώδης θυρεοειδοπάθεια: η υποτροπή είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα. Υπάρχουν διαθέσιμες διάφορες θεραπευτικές επιλογές όσον αφορά την έκταση της θυρεοειδεκτομής για την αντιμετώπιση των χειρουργικών παθήσεων του θυρεοειδούς. Πρόσφατα μάλιστα συζητείται και ο ρόλος λιγότερο εκτεταμένων θυρεοειδεκτομών ακόμη και στον διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς. Θα πρέπει εντούτοις να τονιστεί ότι η ολική/σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή αποτελεί την πιο ριζική θεραπευτική αντιμετώπιση των περισσοτέρων χειρουργικών παθήσεων του θυρεοειδούς, συμπεριλαμβανομένων και των καλοήθων παθήσεων (όπως η πολυοζώδης βρογχοκήλη). Η ολική θυρεοειδεκτομή προσφέρει πολλά εν προκειμένω πλεονεκτήματα, μεταξύ δε αυτών και την πρακτικά μηδενική πιθανότητα υποτροπής της οζώδους θυρεοειδοπάθειας. Προϋπόθεση είναι να μπορεί να γίνει η ολική θυρεοειδεκτομή με ασφάλεια, ελαχιστοποιώντας το ποσοστό επιπλοκών. Παράλληλα, θα πρέπει να είναι πραγματικά ολική, καθώς η παραμονή θυρεοειδικού υπολείμματος, ιδιαίτερα όταν αυτό είναι σημαντικό, συνοδεύεται από αύξηση της πιθανότητας υποτροπής της υποκείμενης νόσου.