Εισαγωγή
Υπερθυρεοειδισμός – μία όχι σπάνια ενδοκρινοπάθεια. Προεγχειρητική προετοιμασία και η σημασία της.- Για την ασφαλή και οριστική αντιμετώπιση της πάθησης του κάθε χειρουργικού ασθενούς δεν αρκεί η εκτέλεση μιας τεχνικά άρτιας χειρουργικής επέμβασης. Απαραίτητη είναι και η σωστή προεγχειρητική προετοιμασία. Εξίσου σημαντική είναι και η προσεκτική μετεγχειρητική παρακολούθησή του.
Υπερθυρεοειδισμός – Γιατί έχει σημασία η σωστή προεγχειρητική προετοιμασία;
Ο υπερθυρεοειδισμός ειδικά απαιτεί για πολλούς λόγους τη σωστή προετοιμασία του ασθενούς ενόψει της σχεδιαζόμενης επέμβασης. Η πλημμελής προεγχειρητική προετοιμασία του ασθενούς με υπερθυρεοειδισμό μπορεί να έχει δυνητικά σοβαρές συνέπειες για τον ασθενή. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους:
Στην εμφάνιση επιπλοκών που σχετίζονται άμεσα με την ανεπαρκή προετοιμασία του ασθενούς και
Στις τεχνικές δυσχέρειες που παρατηρούνται στη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής λόγω της πλημμελούς προετοιμασίας του ασθενούς (π.χ. λόγω αιμορραγίας). Το γεγονός αυτό αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών της επέμβασης (όπως π.χ. κάκωση κάτω [παλίνδρομου] λαρυγγικού νεύρου ή αφαίρεση παραθυρεοειδούς [-ών]).
Υπερθυρεοειδισμός – Τι περιλαμβάνει η σωστή προεγχειρητική προετοιμασία;
Η σωστή προεγχειρητική προετοιμασία του ασθενούς με υπερθυρεοειδισμό περιλαμβάνει τα εξής:
Ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας
Ο ασθενής πριν την επέμβαση θα πρέπει να καταστεί ευθυρεοειδικός. Τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών θα πρέπει να κυμαίνονται μέσα στα φυσιολογικά όρια. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την χορήγηση αντιθυρεοειδικών φαρμάκων, σε συνδυασμό με τη χορήγηση σκευάσματος ιωδίου (βλ. παρακάτω).
Παράλληλα θα πρέπει να ελέγχεται τυχόν συνυπάρχουσα ταχυκαρδία. Για το σκοπό αυτό είναι πιθανόν να απαιτηθεί η χορήγηση β-αναστολέων.
Η πλημμελής ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας σοβαρής (και δυνητικά θανατηφόρου) επιπλοκής στη διάρκεια της επέμβασης. H επιπλοκή αυτή είναι γνωστή ως ‘θυρεοτοξική κρίση’ ή ‘θυρεοτοξική καταιγίδα’ (έχει περιγραφεί σε προηγούμενη ανάρτηση). Το stress της χειρουργικής επέμβασης και της αναισθησίας και οι χειρουργικοί χειρισμοί είναι παράγοντες που μπορεί να ‘πυροδοτήσουν΄την εμφάνιση θυρεοτοξικής κρίσης στον ασθενή με αρρύθμιστο υπερθυρεοειδισμό.
Χορήγηση σκευάσματος ιωδίου
Η χορήγηση ιωδίου είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την προεγχειρητική προετοιμασία των ασθενών με υπερθυρεοειδισμό (ιδιαίτερα με νόσο Graves’). Τα σκευάσματα ιωδίου διευκολύνουν την χειρουργική επέμβαση καθώς μειώνουν την αιμάτωση και την αγγείωση του θυρεοειδούς. Παράλληλα μειώνουν την ευθρυπτότητα του θυρεοειδικού παρεγχύματος. Με τον τρόπο αυτό ελαττώνεται η απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Παράλληλα, διευκολύνεται τεχνικά η θυρεοειδεκτομή, που για το λόγο αυτό γίνεται με μεγαλύτερη ασφάλεια και ακρίβεια χειρισμών. Συνήθως χρησιμοποιείται το διάλυμα Lugol 5-7 σταγόνες τρεις φορές την ημέρα (διαλυμένο σε νερό ή χυμό) για 10 ημέρες πριν την επέμβαση.
Χορήγηση ασβεστίου και βιταμίνης D
Πριν την επέμβαση θα πρέπει να γίνει μέτρηση των επιπέδων ασβεστίου και 25-hydroxy vitamin D. Με βάση τα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών μπορεί να χορηγηθεί συμπλήρωμα calcitriol (βιταμίνη D) ή/και ασβεστίου. Μπορεί επίσης η χορήγηση συμπληρώματος ασβεστίου και βιταμίνης D να γίνει προφυλακτικά, ασχέτως των τιμών τους στο αίμα.
Με τον τρόπο αυτό μπορεί να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης κλινικής υποασβεστιαιμίας μετεγχειρητικά. Η συχνότητα της μετεγχειρητικής υποασβεστιαιμίας είναι συχνότερη μετά θυρεοειδεκτομή για νόσο Graves’ σε σχέση με τη θυρεοειδεκτομή για άλλες παθήσεις (π.χ. μη τοξική βρογχοκήλη). Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την σημασία της προφυλακτικής προεγχειρητικής χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης D (και ασβεστίου, αν απαιτηθεί).
Υπερθυρεοειδισμός - προεγχειρητική προετοιμασία και η σημασία της
Comments