Υποτροπή υπερπαραθυρεοειδισμού και προεγχειρητικός εντοπισμός

Εισαγωγή

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός οφείλεται συνηθέστερα σε μονήρες αδένωμα παραθυρεοειδούς (85 %). Σπανιότερα μπορεί να οφείλεται σε δύο ή περισσότερα αδενώματα (2 – 5 %), διάχυση υπερπλασία (8 – 10 %) και σπανιότατα σε καρκίνο παραθυρεοειδούς (1 %). Στόχος των εξετάσεων προεγχειρητικού εντοπισμού είναι η αναγνώριση της θέσης του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού πριν την επέμβαση.

Γιατί είναι χρήσιμες οι εξετάσεις προεγχειρητικού εντοπισμού; ποιά είναι η θέση τους στην υποτροπή του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Οι εξετάσεις προεγχειρητικού εντοπισμού είναι χρήσιμες καθώς διευκολύνουν την ανεύρεση του παθολογικού παραθυρεοειδικού ιστού στη διάρκεια της επέμβασης. Επίσης, με τη βοήθειά τους, σήμερα μπορεί να γίνει η λεγόμενη ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή (εκλεκτική παραθυρεοειδεκτομή). Η ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με την κλασική διερεύνηση του τραχήλου.

Η υποτροπή του υπερπαραθυρεοειδισμού συνήθως οφείλεται σε αποτυχία αναγνώρισης και αφαίρεσης του υπερλειτουργικού παραθυρεοειδικού ιστού στην αρχική επέμβαση. Κατά κανόνα η αποτυχία αυτή οφείλεται σε έλλειψη εμπειρίας από την πλευρά του χειρουργού στην ενδοκρινική χειρουργική.

Αν οι εξετάσεις προεγχειρητικού εντοπισμού είναι χρήσιμες στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, είναι εντελώς απαραίτητες στην υποτροπή του υπερπαραθυρεοειδισμού. Θα πρέπει να γίνονται πάντα πριν επιχειρηθεί νέα επέμβαση για υποτροπή υπερπαραθυρεοειδισμού. Διαφορετικά, αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα αποτυχίας της επανεπέμβασης.

Εξετάσεις προεγχειρητικού εντοπισμού

1. Υπερηχογράφημα

2. Σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών με Tc99m-Sestemibi

3. Υπολογιστική τομογραφία εκπομπής μονού φωτονίου (SPECT)

4. “Τετραδιάστατη” αξονική τομογραφία (4D-CT)

5. Κατευθυνόμενη (υπερηχογραφικά) παρακέντηση ύποπτης βλάβης και μέτρηση παραθορμόνης στο έκπλυμα του υλικού αναρρόφησης (όταν υπάρχουν αμφιβολίες για την ακριβή φύση της βλάβης)

6. Ο ρόλος της συνήθους αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας είναι περιορισμένος

Αν ο προεγχειρητικός εντοπιστικός έλεγχος είναι αρνητικός, μπορεί να γίνει μέτρηση παραθορμόνης σε δείγματα φλεβικού αίματος που λαμβάνονται από διάφορα φλεβικά στελέχη του τραχήλου. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται σπάνια, μπορεί όμως να είναι χρήσιμη σε δύσκολες περιπτώσεις προκειμένου να διευκρινιστεί:

1. η πλευρά στην οποία βρίσκεται το αδένωμα (δεξιά ή αριστερά)

2. αν το αδένωμα βρίσκεται στον τράχηλο ή στο μεσοθωράκιο.

3. 
   

Η σημασία της εμπειρίας του χειρουργού

Η εμπειρία του χειρουργού είναι μία σημαντική παράμετρος στην χειρουργική των παραθυρεοειδών. Η εμπειρία του χειρουργού αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα επιτυχίας της αρχικής επέμβασης για την αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η πιθανότητα εμφάνισης υποτροπής του υπερπαραθυρεοειδισμού.

Αν όμως η εμπειρία του χειρουργού είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην αρχική επέμβαση για την αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού, είναι εντελώς απαραίτητη για την αντιμετώπιση της υποτροπής του υπερπαραθυρεοειδισμού. Οι επανεπεμβάσεις στους παραθυρεοειδείς για υποτροπή του υπερπαραθυρεοειδισμού δεν θα πρέπει να επιχειρούνται από χειρουργούς που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική ενδοκρινών αδένων. Διαφορετικά αυξάνεται δραματικά η πιθανότητα νέας αποτυχίας της επανεπέμβασης.

#παραθυρεοειδών #χειρουργόςθυροειδούς #παραθυρεοειδούς #χειρουργόςενδοκρινώναδένων #υπαρπλασία #χειρουργόςθυρεοειδούς #αδένωμα #χειρουργόςπαραθυρεοειδών #παραθυροειδών #χειρουργός #παραθυροειδής #παραθυρεοειδεκτομή #Σακοράφας #παραθυροειδείς #παραθυροειδούς #παραθυρεοειδής #χειρουργόςπαραθυρεοειδούς #πρωτοπαθήςυπερπαραθυρεοειδισμός #ενδοκρινώναδένων #αδένωμαπαραθυρεοειδούς #υπερπαραθυρεοειδισμός