ΕΞΙ ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ
«ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ»
Πρόκειται για την συνηθέστερη ανησυχία των περισσότερων ασθενών που πρόκειται να υποβληθούν σε θυρεοειδεκτομή. Σήμερα εντούτοις η πιθανότητα πρόκλησης μόνιμης βλάβης όσον αφορά την φωνητική λειτουργία είναι εξαιρετικά μικρή εφόσον ο χειρουργός που θα αναλάβει τη θυρεοειδεκτομή διαθέτει εμπειρία στη χειρουργική θυρεοειδούς. Τυχόν διαταραχές της φωνητικής λειτουργίας που μπορεί να εμφανιστούν – συνηθέστατα σαν υποκειμενική αίσθηση αλλαγής της χροιάς της φωνής – είναι πρακτικά πάντα παροδικές και υποχωρούν σταδιακά μετά την επέμβαση. Υπάρχουν συγκεκριμένες «χειρουργικές τεχνικές με τις οποίες ο έμπειρος χειρουργός μπορεί να διαφυλάξει τη φωνή (φωνητική λειτουργία).
«Η ΤΟΜΗ ΜΟΥ ΘΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΣΧΗΜΗ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ»
Η τομή επιλέγεται να γίνει χαμηλά στον τράχηλο, σε μικρή απόσταση από το στέρνο και τις κλείδες. Συχνά εκμεταλλευόμαστε κάποια πτυχή του δέρματος ώστε η τομή να ‘χαθεί’ μέσα σε αυτή. Το μήκος της δεν είναι μεγάλο, εξαρτώμενο βεβαίως και από το είδος του προβλήματος του ασθενούς (μέγεθος θυρεοειδούς αδένα, μέγεθος όζων κλπ.). Η σύγκλεισή της γίνεται πάντα με πλαστική ενδοδερμική ραφή ώστε να παραμείνει το ελάχιστο δυνατό ίχνος. Για ακόμη καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα πάντα μετά την επέμβαση συνιστάται η χρήση ειδικής επουλωτικής κρέμας.
«Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ»
Η ανάρρωση μετά από θυρεοειδεκτομή είναι πρακτικά άμεση. Ο ασθενής παραμένει μία μόνο μέρα στο νοσοκομείο και εξέρχεται την επομένη της επέμβασης. Μπορεί να αναλάβει τις συνήθεις ελαφρές καθημερινές του δραστηριότητες αμέσως μόλις εξέλθει της κλινικής, ενώ σε λίγες ημέρες επιτρέπονται όλες οι σωματικές δραστηριότητες. Καθώς έχει αφαιρεθεί ο θυρεοειδής, χορηγείται η λεγόμενη θεραπεία υποκατάστασης (ένα χάπι την ημέρα), που αναπληρώνει τις ανάγκες του οργανισμού σε θυρεοειδικές ορμόνες. Με τον τρόπο αυτό ο ασθενής επανέρχεται στον συνήθη τρόπο ζωής πρακτικά άμεσα.
«ΘΑ ΠΑΡΩ ΒΑΡΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ»
Είναι αλήθεια ότι οι παθήσεις θυρεοειδούς σχετίζονται με αλλαγές του σωματικού βάρους. Συχνά οι ασθενείς με υποθυρεοειδισμό παρουσιάζουν περίσσεια βάρους, ενώ αντίθετα οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό χάνουν βάρος. Μετά τη θυρεοειδεκτομή οι ανάγκες του οργανισμού σε θυρεοειδικές ορμόνες καλύπτονται με την χορήγηση ενός χαπιού την ημέρα – όπως αναφέρθηκε παραπάνω – και έτσι επιτυγχάνεται η σωστή ρύθμιση των λειτουργιών που εξαρτώνται από τον θυρεοειδή. Επομένως δεν ισχύει το ότι κανείς παίρνει βάρος μετά από επέμβαση θυρεοειδούς εφόσον ακολουθούνται οι μετεγχειρητικές οδηγίες.
«ΘΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ»
Στη θυρεοειδεκτομή βασικό μέλημα του χειρουργού είναι η διατήρηση των παραθυρεοειδών αδένων που ελέγχουν το ασβέστιο στο αίμα. Ο έμπειρος χειρουργός θυρεοειδούς είναι σε θέση να τους αναγνωρίσει και να διατηρήσει την ακεραιότητα αλλά και την αιμάτωση των παραθυρεοειδών και επομένως και τη φυσιολογική τους λειτουργία. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η εμφάνιση ελλείμματος ασβεστίου μετά την επέμβαση. Αν εμφανιστεί πτώση του ασβεστίου στο αίμα, συνηθέστατα δεν γίνεται αντιληπτή γιατί είναι μικρού βαθμού. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθεί πτώση του ασβεστίου σε μεγαλύτερο βαθμό, που όμως διαρκεί για λίγες μόνο μέρες.
«ΘΑ ΕΧΩ ΠΡΗΞΙΜΟ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ»
Εφόσον η επέμβαση γίνει σωστά, με προσεκτική τεχνική και λεπτομερή αιμόσταση, προλαμβάνεται η δημιουργία αιματώματος (συλλογής αίματος). Συνήθως μετά την επέμβαση τοποθετείται παροχέτευση για την απομάκρυνση των ελάχιστων αντιδραστικών υγρών ή αίματος από την περιοχή της επέμβασης. Η παροχέτευση αυτή αφαιρείται μετά από λίγες ώρες. Με την τακτική αυτή αποφεύγεται η εμφάνιση διόγκωσης στο λαιμό.