Θηλώδης / θυλακιώδης (διαφοροποιημένος) καρκίνος θυρεοειδούς και υποτροπή

Θηλώδης / θυλακιώδης (διαφοροποιημένος) καρκίνος θυρεοειδούς και υποτροπή (στον τράχηλο ή μακρινές μεταστάσεις )

παράγοντες κινδύνου.

Ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς (θηλώδης και θυλακιώδης) έχει γενικά εξαιρετική πρόγνωση. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα ιάσιμη μορφή καρκίνου.

Εντούτοις, το πρόβλημα της υποτροπής (‘επανεμφάνισης’) της νόσου είναι υπαρκτό. Συνηθέστατα, ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς υποτροπιάζει στον τράχηλο. Η υποτροπή αυτή χαρακτηρίζεται σαν τοπικοπεριοχική υποτροπή της νόσου. Σπανιότερα, ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς μπορεί να υποτροπιάσει υπό τη μορφή μακρινών μεταστάσεων, σε όργανα όπως οι πνεύμονες, τα οστά κλπ.

Θα πρέπει κανείς να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τους παράγοντες κινδύνου, που συνδυάζονται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης υποτροπής της νόσου.

Παράγοντες κινδύνου για υποτροπή στον διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς είναι:

Μέγεθος όγκου > 4 cm

Μακροσκοπικά εμφανής εξωθυρεοειδική επέκταση του καρκίνου (δηλαδή εμφανής απεικονιστικά ή στη διάρκεια του χειρουργείου) διήθηση παρακειμένων ανατομικών στοιχείων / ιστών

Ατελής χειρουργική εκτομή με παραμονή υπολειμματικού όγκου (καρκίνου) χωρίς να επιτευχθεί πλήρης (ριζική) εκτομή αυτού

Εκτεταμένη διήθηση από τον καρκίνο αγγειακών κλάδων (στην ιστολογική)

Παρουσία έστω και ενός διηθημένου (προσβεβλημένου) λεμφαδένα διαμέτρου > 3 cm

Παρουσία εξωλεμφαδενικής επέκτασης (δηλαδή διήθησης ιστών από τον καρκίνο γύρω από διηθημένο/ους λεμφαδένα/ες) ιδιαίτερα όταν υπάρχουν > 3 διηθημένοι λεμφαδένες Ηλικία > 55 ετών

Θυλακιώδης καρκίνος θυρεοειδούς – οι μεταστάσεις σε μακρινά όργανα (αιματογενείς) είναι συχνότερες σε σύγκριση με τον θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς (το ίδιο ισχύει και για τον μυελοειδή καρκίνο)

Κάποιοι ιδιαίτεροι ιστολογικοί χαρακτήρες, όπως (α) o θηλώδης καρκίνος του τύπου με υψηλά ή κυλινδρικά κύτταρα (tall cell / columnar cell variant) (β) ο θυλακιώδης καρκίνος νησιδοειδούς ή δοκιδώδους τύπου (insular / trabecular variant)

Παρουσία μετάλλαξης BRAF-V600 (θα πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση με τους άλλους παράγοντες κινδύνου)

Παρουσία ήδη γνωστής μακρινής μετάστασης όταν τίθεται η διάγνωση

Σχόλιο

Ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σωστά και ριζικά εξ αρχής, με τη συνεργασία εξειδικευμένων γιατρών. Με τον τρόπο αυτό μεγιστοποιείται η πιθανότητα οριστικής λύσης του προβλήματος, ελαχιστοποιώντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης τοπικοπεριοχικής υποτροπής ή μακρινής μετάστασης της νόσου. Οι παραπάνω παράγοντες κινδύνου θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά το σχεδιασμό της αντιμετώπισης του ασθενούς, τόσο πριν, όσο και μετά την επέμβαση.

J Clin Endocrinol Metab 2017; 102: 1254 Endocrine J 2019; 66: 127 Thyroid 2016; 26: 1