Νόσος Graves – μία όχι σπάνια ενδοκρινοπάθεια.
Τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μελέτες διαπιστώθηκε ότι σε ασθενείς με νόσο Graves μπορεί να διαγνωστεί καρκίνος θυρεοειδούς συχνότερα σε σχέση με ό,τι πιστεύονταν παλιότερα.
Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι στους ασθενείς αυτούς ο καρκίνος θυρεοειδούς μπορεί να έχει περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά.
Που μπορεί να οφείλεται το φαινόμενο αυτό?
Στην επιθετική αυτή βιολογική συμπεριφορά βασικό ρόλο φαίνεται ότι παίζουν κάποια ειδικά αντισώματα που παρατηρούνται στη νόσο Graves (TSI, Thyroid Stimulating Immunoglobulins).
Είναι γνωστό ότι η θυρεοειδοτρόπος ορμόνη (TSH, thyroid-stimulating Hormone) είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που διεγείρει την ανάπτυξη του φυσιολογικού θυρεοειδικού ιστού.
Την ίδια ισχυρή διεγερτική δράση έχει και στην ανάπτυξη του καρκινικού θυρεοειδικού ιστού εφόσον περιέχει λειτουργικούς υποδοχείς έναντι της TSH. Τα ειδικά αντισώματα TSI που παρατηρούνται στη νόσο Graves έχουν δράση παρόμοια με αυτή της TSH. Έτσι προάγουν (επιταχύνουν) την ανάπτυξη του καρκίνου θυρεοειδούς ενεργοποιώντας τους υποδοχείς TSH.
Σαν αποτέλεσμα προκύπτει η περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά του καρκίνου θυρεοειδούς.
Πώς αξιολογείται η βιολογική συμπεριφορά του καρκίνου θυρεοειδούς στους ασθενείς με νόσο Graves?
Αρκετοί συγγραφείς έχουν αναφέρει ευρήματα που χαρακτηρίζουν μία περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά του καρκίνου θυρεοειδούς σε ασθενείς με νόσο Graves σε σύγκριση με τους ευθυρεοειδικούς ασθενείς.
Τέτοια ευρήματα είναι:
Ι.Μεγαλύτερη συχνότητα λεμφαδενικών μεταστάσεων (13 % vs. 6 %)
ΙΙ.Επιδείνωση της πρόγνωσης (5-ετής επιβίωση ελεύθερη νόσου: 89 % vs. 97 %)
III.Μεγαλύτερη συχνότητα
-πολυεστιακής ανάπτυξης του καρκίνου θυρεοειδούς
-εξωθυρεοειδικής επέκτασης
-μεγάλου μεγέθους καρκίνος θυρεοειδούς
Πως γίνεται η διαγνωστική διερεύνηση στις περιπτώσεις αυτές?
Οι δύο βασικές διαγνωστικές εξετάσεις είναι το λεπτομερές υπερηχογράφημα και η παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA). Εντούτοις, η αξιολόγηση του αποτελέσματος της κυτταρολογικής εξέτασης του υλικού που λαμβάνεται με την FNA θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς:
-η θεραπεία με αντιθυροειδικά φάρμακα και η ίδια η νόσος Graves μπορεί να προκαλέσουν μικροσκοπικές αλλοιώσεις σε κυτταρικό επίπεδο
-η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (εάν έχει προηγηθεί) μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση ατυπίας. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λάθος εκτίμηση για πιθανή υποκείμενη κακοήθεια. Για το λόγο αυτό η FNA θα πρέπει αν είναι δυνατόν να γίνεται πριν την θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
Συμπεράσματα
Ο καρκίνος θυρεοειδούς σε ασθενείς με νόσο Graves μπορεί να έχει περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά.
Οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να υποβάλλονται σε προσεκτική διαγνωστική διερεύνηση με τη βοήθεια λεπτομερούς υπερηχογραφήματος και FNA.
Τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης (FNA cytology) θα πρέπει να αξιολογούνται με προσοχή.
Σε περίπτωση καρκίνου θυρεοειδούς (ή υποψίας για καρκίνο θυρεοειδούς) ενδείκνυται η ολική θυρεοειδεκτομή. Μπορεί να χρειαστεί ή όχι λεμφαδενικός καθαρισμός, ανάλογα με τα αποτελέσματα της λεπτομερούς χαρτογράφησης λεμφαδένων τραχήλου.
J Otolaryngol-Head Neck Surg 2018; 47:6
Καρκίνος θυρεοειδούς και νόσος Graves - επηρεάζει ο υπερθυρεοειδισμός τη βιολογική συμπεριφορά του καρκίνου
#χειρουργόςθυροειδούς #καρκίνοςθυρεοειδούς #όζοιθυροειδούς #θηλώδες #χειρουργόςενδοκρινώναδένων #καρκίνωμα #όζοςθυροειδούς #νόσοςGraves #θυλακιώδες #χειρουργόςθυρεοειδούς #λεμφαδενικόςκαθαρισμός #χειρουργόςπαραθυρεοειδών #καρκίνοςθυροειδούς #καρκίνος #διάχυτητοξικήβρογχοκήλη #θυρεοειδεκτομή #απλήμητοξικήβρογχοκήλη #τοξικήβρογχοκήλη #χειρουργόςπαραθυρεοειδούς #όζοςθυρεοειδούς #πολυοζώδηςτοξικήβρογχοκήλη #όζοιθυρεοειδούς #υπερθυρεοειδισμός
Comments