top of page
Εικόνα συγγραφέαΓεώργιος Σακοράφας

Καρκίνος θυρεοειδούς και ομάδες κινδύνου – πρακτική σημασία


Εισαγωγή – η σημασία της μετεγχειρητικής σταδιοποίησης στους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς

Μετά την χειρουργική επέμβαση και με βάση διάφορες παραμέτρους είναι δυνατή η λεγόμενη μετεγχειρητική σταδιοποίηση της νόσου. Η σταδιοποίηση αυτή εκτιμά την έκταση (τον βαθμό “εξάπλωσης”) της νόσου. Με την σταδιοποίηση είναι δυνατή η ταξινόμηση των ασθενών σε ομάδες κινδύνου.

Καρκίνος θυρεοειδούς – Σημασία της μετεγχειρητικής σταδιοποίησης

Η σταδιοποίηση στους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς έχει πολύ μεγάλη πρακτική σημασία καθώς:

Προσφέρει πληροφορίες όσον αφορά την πρόγνωση της νόσου (αξιολόγηση πιθανότητας επιμένουσας [υπολειμματικής] νόσου ή υποτροπής [‘επανεμφάνισης’] της νόσου)

Καθιστά εφικτή την πλέον ορθολογική τακτική όσον αφορά την μετεγχειρητική παρακολούθηση (follow-up) του κάθε συγκεκριμένου ασθενούς

Διευκολύνει την επιλογή της θεραπευτικής στρατηγικής στον κάθε ασθενή

Επιτρέπει την ακριβή επιστημονική επικοινωνία μεταξύ των γιατρών και των νοσηλευτών που εμπλέκονται στην φροντίδα του ασθενούς, όπως επίσης και την καταγραφή των δεδομένων για επιστημονικούς (ερευνητικούς) λόγους

Εκτίμηση κινδύνου για την εμφάνιση υποτροπής του καρκίνου θυρεοειδούς

Σε γενικές γραμμές, και με βάση κάποια συγκεκριμένα κριτήρια, μπορεί να γίνει διάκριση στις εξής τρεις ομάδες κινδύνου, όσον αφορά την πιθανότητα εμφάνισης υποτροπής της νόσου (ή υπολειμματικής νόσου)

ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

  1. Μακροσκοπική εξωθυρεοειδική επέκταση

  2. Ατελής εκτομή του όγκου

  3. Μακρινές μεταστάσεις

  4. Ευμεγέθεις λεμφαδενικές μεταστάσεις (> 3 cm)

ΟΜΑΔΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

  1. Επιθετικοί ιστολογικοί χαρακτήρες

  2. Μικρού βαθμού εξωθυρεοειδική επέκταση

  3. Αγγειακή διήθηση

  4. Περισσότεροι από 5 διηθημένοι λεμφαδένες (0.2 – 3 cm)

ΟΜΑΔΑ ΧΑΜΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

  1. Ενδοθυρεοειδικό διαφοροποιημένο καρκίνωμα θυρεοειδούς

  2. Λιγότερες από 5 λεμφαδενικές μικρομεταστάσεις (< 2 mm)

Με αυτό τον τρόπο σήμερα μπορεί να επιτευχθεί η εξατομίκευση της φροντίδας του κάθε ασθενούς, με βάση τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου, τα διεγχειρητικά ευρήματα και τα ιστολογικά ευρήματα και να προσαρμοστεί ανάλογα η τακτική που θα εφαρμοστεί μετεγχειρητικά όσον αφορά την περαιτέρω αντιμετώπισή του.


Καρκίνος θυρεοειδούς, ομάδες κινδύνου και η πρακτική τους σημασία
1 Προβολή0 Σχόλια

Comments


bottom of page