Καρκίνος θυρεοειδούς σε ασθενή με νοσογόνο παχυσαρκία

Εισαγωγή – τι είναι η νοσογόνος παχυσαρκία?

Νοσογόνος παχυσαρκία και καρκίνος θυρεοειδούς-με αφορμή την αντιμετώπιση ενός ασθενούς. Η νοσογόνος παχυσαρκία (morbid obesity) είναι μία σοβαρή παθολογική κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει αρκετά και σοβαρά προβλήματα. Ενδεικτικά αναφέρονται κάποια από τα προβλήματα αυτά:

-δυσκολία στην αναπνοή

-δυσκολία στη βάδιση και στις κινήσεις

-σακχαρώδης διαβήτης

-υπέρταση

-άπνοια ύπνου

-γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση

-οστεοαρθρίτιδες

-καρδιοπάθειες

-διάφορες μορφές καρκίνου κ.λ.π.

Η νοσογόνος παχυσαρκία ορίζεται με βάση το Δείκτη Μάζας Σώματος (Body Mass Index, BMI).

O BMI υπολογίζεται διαιρώντας το βάρος του ασθενούς (σε kgr) με το τετράγωνο του ύψους του (σε m).

Φυσιολογικά, ο ΒΜΙ κυμαίνεται από 20 έως 25.

Για νοσογόνο παχυσαρκία ομιλούμε όταν ο ΒΜΙ είναι μεγαλύτερος από 40. Κάποιοι ορίζουν την νοσογόνο παχυσαρκία ακόμη και όταν ο ΒΜΙ είναι > 35 με ταυτόχρονη όμως παρουσία και άλλων προβλημάτων υγείας, όπως υπέρταση ή σακχαρώδης διαβήτης.

Παρουσίαση ασθενούς

Ο ασθενής, ετών 39, προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση πιθανού θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς.

Ο ασθενής είχε σωματικό βάρος 192 kgr και ύψος 1.78 m. Με βάση τον υπολογισμό του BMI, ο ασθενής παρουσιάζει νοσογόνο παχυσαρκία (ΒΜΙ = 60).

Στο υπερηχογράφημα τραχήλου απεικονίσθηκε στον κάτω πόλο του δεξιού λοβού συμπαγής υπόηχος όζος με ασαφή όρια. Ο όζος έχει διαστάσεις 13 x 12 x 11 mm και πλούσια αποδιοργανωμένη αιμάτωση. Δεν απεικονίσθηκαν άλλες εστιακές βλάβες αλλοιώσεις στο υπόλοιπο θυρεοειδικό παρέγχυμα.

Στη λεπτομερή χαρτογράφηση λεμφαδένων τραχήλου σε εξειδικευμένο εργαστήριο υπερήχων δεν απεικονίσθηκαν παθολογικά διογκωμένοι τραχηλικοί επιχώριοι λεμφαδένες.

Ο ασθενής υποβλήθηκε σε υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη παρακέντηση με λεπτή βελόνη του όζου (FNA). Η κυτταρολογική εξέταση του υλικού που ελήφθη με την FNA έδειξε ευρήματα που εγείρουν την υπόνοια θηλώδους Ca θυρεοειδούς (Bethesda V). Ο ασθενής ήταν ευθυρεοειδικός.

Χειρουργική επέμβαση

Ο ασθενής υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή μέσω εγκάρσιας τραχηλικής τομής.

Η επέμβαση εξελίχθηκε με πολύ μεγάλου βαθμού δυσκολία.

Η δυσκολία αυτή οφείλονταν:

(1) στη μεγάλου βαθμού παχυσαρκία (νοσογόνος παχυσαρκία)

(2) στον εξαιρετικά βραχύ τράχηλο του ασθενούς (απόσταση θυρεοειδούς χόνδρου από την σφαγή του στέρνου < 2 cm)

(3) στη δυσκολία υπερέκτασης του τραχήλου λόγω της σωματικής διάπλασης του ασθενούς και της νοσογόνου παχυσαρκίας

(4) στη δυσκολία αποκόλλησης των δύο λοβών και κυρίως του δεξιού από την τραχεία (συνυπάρχουσα θυρεοειδίτιδα?) και

(5) στην αρκετά εν τω βάθει εντός του τραχήλου (αντίστοιχα προς την τραχειοοισοφαγική αύλακα) θέση των δύο λοβών

Καθόλη τη διάρκεια της επέμβασης αναγνωρίζονται και προστατεύονται τα παλίνδρομα λαρυγγικά νεύρα άμφω και οι παραθυρεοειδείς αδένες. Δεν αναγνωρίζονται μακροσκοπικά παθολογικοί λεμφαδένες στο κεντρικό διαμέρισμα (βλ. παραπάνω, χαρτογράφηση λεμφαδένων).

Θα πρέπει να τονιστεί ότι δυσκολίες υπήρξαν και για την ομάδα του αναισθησιολογικού. Αυτό οφείλεται στις περιορισμένες εφεδρείες του αναπνευστικού συστήματος στους ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία. Ενίοτε μπορεί να υπάρξουν και δυσκολίες στην διασωλήνωση της τραχείας. Η αξία της εμπειρίας του αναισθησιολόγου στην αντιμετώπιση των ασθενών αυτών είναι αυτονόητη.

Παρά τις δυσκολίες που περιγράφηκαν, η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά.

Ο ασθενής ανέχθηκε καλά την επέμβαση και ανένηψε ομαλά.