Μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς – Εισαγωγή
Ο μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς ορίζεται ως θηλώδης καρκίνος μεγίστης διαμέτρου ≤ 10 mm. Η διάγνωσή του είναι πολύ συνηθισμένη σήμερα. Αυτό οφείλεται στην ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος υψηλής ευκρίνειας για τον απεικονιστικό έλεγχο του τραχήλου.Το υπερηχογράφημα συχνά γίνεται και για διάφορους λόγους, άσχετους με τον θυρεοειδή (π.χ. έλεγχος για στένωση καρωτίδων).
Μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς – Πολυεστιακή εντόπιση
Η πολυεστιακότητα και η αμφοτερόπλευρη νόσος είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μικροσκοπικού θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς.
Πολυεστιακή εντόπιση παρατηρείται σε ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό των ασθενών (κυμαίνεται στη βιβλιογραφία από 20 % έως 87 %).
Συχνά ο μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος είναι και αμφοτερόπλευρος (δηλαδή εντοπίζεται και στους δύο λοβούς του θυρεοειδούς).
Η πολυεστιακότητα μπορεί να εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα ανάπτυξης ενδοθυρεοειδικών μεταστάσεων από έναν νεοπλασματικό κλώνο καρκινικών κυττάρων. Σήμερα όμως θεωρείται πιθανότερο (με βάση τα αποτελέσματα ερευνών στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονες μοριακές τεχνικές) ότι η πολυεστιακότητα αναπτύσσεται από πολλαπλούς ανεξάρτητους κλώνους καρκινικών κυττάρων.
Η πολυεστιακότητα του μικροσκοπικού θηλώδους καρκίνου στην πράξη γίνεται αντιληπτή μετά την χειρουργική επέμβαση. Και αυτό γιατί η προεγχειρητική διάγνωσή της είναι δύσκολη με την χρήση της τρέχουσας διαγνωστικής μεθοδολογίας.
Σχόλια
Μία σημαντική πρακτική συνέπεια των παραπάνω είναι ότι στους ασθενείς με αμφοτερόπλευρο μικροσκοπικό θηλώδη καρκίνο που υποβάλλονται σε λοβεκτομή με ισθμεκτομή η επέμβαση αυτή μπορεί να μην είναι θεραπευτική. Αυτό προφανώς οφείλεται στην αυξημένη πιθανότητα πολυεστιακότητας και αμφοτερόπλευρης εντόπισης του καρκίνου. Σε μία τέτοια περίπτωση μπορεί να χρειαστεί να γίνει σε δεύτερο χρόνο νέα χειρουργική επέμβαση (συμπληρωματική θυρεοειδεκτομή).
Η πολυεστιακότητα και η αμφοτερόπλευρη εντόπιση του μικροσκοπικού θηλώδους καρκίνου θεωρούνται γενικά παράγοντες κινδύνου για την ύπαρξη μεταστάσεων στους λεμφαδένες του κεντρικού διαμερίσματος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν υπάρχουν περισσότερες από 3 εστίες μικροσκοπικού θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελεί μία ένδειξη πλέον επιθετικής βιολογικής συμπεριφοράς και να συνοδεύεται από αυξημένη πιθανότητα τοπικής υποτροπής.Το θέμα αυτό πάντως παραμένει σχετικά αμφιλεγόμενο.
Γενικά, δεν συνιστάται σε όλους στους ασθενείς με πολυεστιακό μικροσκοπικό θηλώδη καρκίνο (σαν πρακτική ‘ρουτίνας’) η χορήγηση επικουρικής θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο μετά την ολική θυρεοειδεκτομή. Αντίθετα, η επικουρική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο ενδείκνυται όταν υπάρχουν άλλοι παράγοντες κινδύνου. Τέτοιοι παράγοντες κινδύνου είναι:
Η διάσπαση της κάψας σε μία ή περισσότερες από τις εστίες του πολυεστιακού καρκίνου
Η εξωθυρεοειδική επέκταση
Η διήθηση λεμφαδένων [συνήθως στο κεντρικό διαμέρισμα] κλπ.
Σημαντικό είναι να λαμβάνονται υπόψη και οι προτιμήσεις του ίδιου του ασθενούς, μετά από πλήρη ενημέρωσή του, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αντιμετώπιση.
#χειρουργόςθυροειδούς #καρκίνοςθυρεοειδούς #μικροκαρκίνωμα #όζοιθυροειδούς #θηλώδες #χειρουργόςενδοκρινώναδένων #μεταστάσεις #καρκίνωμα #όζοςθυροειδούς #θηλώδεςμικροκαρκίνωμαθυρεοειδούς #χειρουργόςθυρεοειδούς #θυρεοειδής #χειρουργόςπαραθυρεοειδών #θυροειδής #θυροειδούς #Σακοράφας #καρκίνοςθυροειδούς #καρκίνος #θυρεοειδεκτομή #χειρουργόςπαραθυρεοειδούς #όζοςθυρεοειδούς #όζοιθυρεοειδούς #ενδοκρινώναδένων #θυρεοειδούς