Πολυοζώδης βρογχοκήλη – έχει θέση η παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA )?

Εισαγωγή

Πολυοζώδης βρογχοκήλη – έχει θέση η παρακέντηση με λεπτή βελόνη ( FNA )? H πολυοζώδης βρογχοκήλη χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών όζων, που τυπικά είναι διάσπαρτοι σε αμφότερους τους λοβούς. Ο συνήθως μεγάλος αριθμός των όζων καθιστά μη πρακτική την παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA) στους ασθενείς αυτούς.

Πολυοζώδης βρογχοκήλη – πότε μπορεί να χρειαστεί παρακέντηση με λεπτή βελόνη ( FNA );

Υπάρχουν εν τούτοις κάποιες περιπτώσεις, όπου μπορεί ακόμη και στην οζώδη βρογχοκήλη να χρειαστεί να γίνει παρακέντηση με λεπτή βελόνη.

Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες από τις περιπτώσεις αυτές:

1.Αναγνώριση κάποιου όζου με χαρακτήρες στο υπερηχογράφημα που θεωρούνται ύποπτοι για την ύπαρξη καρκίνου. Ο έμπειρος ακτινολόγος είναι σε θέση να αναγνωρίσει τους όζους αυτούς μεταξύ των πολλών άλλων που υπάρχουν στην πολυοζώδη βρογχοκήλη. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη παρακέντηση του ύποπτου όζου.

2.Πολυοζώδης βρογχοκήλη σε ασθενή με αύξηση επιπέδων καλσιτονίνης ορού. Σε αυτή την περίπτωση πιθανότατα υποκρύπτεται μυελοειδής καρκίνος θυρεοειδούς. Με το υπερηχογράφημα είναι πολύ πιθανή η αναγνώριση του όζου με ύποπτους χαρακτήρες, που μπορεί να υποκρύπτει μυελοειδή καρκίνο. Η παρακέντηση του όζου αυτού μπορεί να βοηθήσει στην προεγχειρητική διάγνωση, κατευθύνοντας έτσι τον χειρουργό στην επιλογή και εκτέλεση της σωστής επέμβασης.

3.Παρουσία λεμφαδένων που θεωρούνται ύποπτοι για καρκίνο. Η υποψία αυτή μπορεί να βασίζεται:

Σε κλινικά ευρήματα, κυρίως από την ψηλάφηση (διογκωμένοι, σκληρής υφής τραχηλικοί λεμφαδένες)
Σε ακτινολογικά ευρήματα (απεικόνιση παθολογικά διογκωμένων τραχηλικών λεμφαδένων, είτε στο κεντρικό είτε κυρίως στα πλάγια διαμερίσματα του τραχήλου)

4.Ταυτόχρονη απεικόνιση διόγκωσης στην ανατομική περιοχή των παραθυρεοειδών που είναι αμφίβολο αν αντιστοιχεί σε διογκωμένο παραθυρεοειδή ή σε εξωφυτικό όζο θυρεοειδούς. Σε αυτή την περίπτωση η διαφορική διάγνωση μπορεί να γίνει εύκολα με παρακέντηση με λεπτή βελόνη του μορφώματος και μέτρηση παραθορμόνης στο έκπλυμα του υλικού που αναρροφάται. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο και σημαντικό τόσο σε ασθενείς με βιοχημική διάγνωση υπερπαραθυρεοειδισμού (υπερασβεστιαιμία + υπερπαραθορμοναιμία) όσο και σε ασθενείς με νορμοασβεστιαιμικό νορμο-ορμονικό υπερπαραθυρεοειδισμό.

Σχόλια

Η σημασία της ακριβούς προεγχειρητικής διάγνωσης έχει μεγάλη σημασία για την επιλογή της σωστής θεραπευτικής αντιμετώπισης.

Ενώ η ολική ή η σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση εκλογής στην πολυοζώδη βρογχοκήλη, η προεγχειρητική διάγνωση καρκίνου θυρεοειδούς εγείρει το ερώτημα του προφυλακτικού κεντρικού λεμφαδενικού καθαρισμού ταυτόχρονα με την θυρεοειδεκτομή. Η αναγνώριση λεμφαδενικών μεταστάσεων στα λοιπά διαμερίσματα του τραχήλου επιβάλλει την εκτέλεση και του αντίστοιχου λεμφαδενικού καθαρισμού (εκλεκτικού, compartment-oriented). H προεγχειρητική διάγνωση του μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς επιβάλλει την εκτέλεση τουλάχιστον κεντρικού λεμφαδενικού καθαρισμού ή -σε περίπτωση προσβολής και των λοιπών ανατομικών διαμερισμάτων – και πλάγιου λεμφαδενικού καθαρισμού.

Σε πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό συνυπάρχοντα με πολυοζώδη βρογχοκήλη, η τεκμηρίωση της διάγνωσης αδενώματος παραθυρεοειδούς όπως περιγράφεται παραπάνω επιτυγχάνει τον χωρίς αμφιβολία ακριβή προεγχειρητικό εντοπισμό αυτού.