top of page
Εικόνα συγγραφέαΓεώργιος Σακοράφας

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός – “Γεωγραφικές παραλλαγές” της νόσου


Εισαγωγή

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός – “Γεωγραφικές παραλλαγές” της νόσου.-Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός διαγιγνώσκεται και σήμερα με διάφορους τρόπους, που σχετίζονται με τις δυνατότητες και τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης ανά περιοχή. Ανάλογα με την χώρα/περιοχή, αναγνωρίζονται σήμερα οι εξής τρεις βασικές «γεωγραφικές» παραλλαγές του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός – “Γεωγραφικές” παραλλαγές

Συμπτωματικός πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Σε χώρες/περιοχές όπου ο βιοχημικός έλεγχος ρουτίνας (συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου του ασβεστίου) δεν αποτελεί μέρος της εξέτασης ενός ασθενούς στο συγκεκριμένο σύστημα υγείας (π.χ. Ινδία), ο συμπτωματικός πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός αποτελεί τη συνηθέστερη μορφή της νόσου. Η μορφή αυτή χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση των κλασικών επιπλοκών, όπως νεφρολιθίαση (συνήθως υποτροπιάζουσα), νεφρασβέστωση, παθολογικά κατάγματα κλπ. Καθώς ο έλεγχος για πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό στις χώρες αυτές γίνεται μόνον όταν υπάρχουν τα παραπάνω συμπτώματα, η νόσος θεωρείται σχετικά σπάνια σε αυτές τις γεωγραφικές περιοχές.

Ασυμπτωματικός πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Σε χώρες/γεωγραφικές περιοχές όπου ο βιοχημικός έλεγχος (περιλαμβανομένης και της μέτρησης του ασβεστίου στο αίμα) είναι πρακτική ρουτίνας κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης (ακόμη και στα πλαίσια προληπτικού ελέγχου), η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Σε αυτό το κλινικό σενάριο, συχνά διαπιστώνεται στο βιοχημικό έλεγχο αυξημένη τιμή ασβεστίου στο αίμα. Με βάση την εξέταση αυτή ακολουθεί έλεγχος που καταλήγει στη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.

Συνηθέστατα οι ασθενείς αυτοί είναι ασυμπτωματικοί. Παρά ταύτα, αν και λείπουν οι κλασικές κλινικές εκδηλώσεις, συχνά υπάρχουν ευρήματα αν οι ασθενείς αυτοί υποβληθούν στις κατάλληλες εξετάσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να διαπιστωθεί κλινικά σιωπηλή νεφρολιθίαση (σε υπερηχογραφικό έλεγχο) ή μείωση οστικής πυκνότητας (οστεοπώρωση) στη μέτρηση της οστικής μάζας.

Επίσης συχνά υπάρχουν μη ειδικά συμπτώματα (όπως κόπωση, αδυναμία συγκέντρωσης, μυαλγίες/αρθιραλγίες κλπ).Η αξιολόγηση των μη ειδικών αυτών συμπτωμάτων γίνεται συχνά εκ των υστέρων, όταν μετά την παραθυρεοειδεκτομή παρατηρείται ύφεση αυτών των ενοχλημάτων αυτών.

Για τους παραπάνω λόγους, τελευταία υπάρχει ερωτηματικό αν πράγματι υφίσταται πραγματικός ‘ασυμπτωματικός’ υπερπαραθυρεοειδισμός.

Νορμοασβεστιαιμικός πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Αν σε όλους τους ασθενείς με χαμηλή οστική πυκνότητα γίνει μέτρηση των επιπέδων παραθορμόνης, έστω και αν το ασβέστιο αίματος είναι φυσιολογικό, τότε σε ένα ποσοστό αυτών θα διαγνωστεί μία ξεχωριστή μορφή πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, ο νορμοασβεστιαιμικός πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός. Η φυσική πορεία (εξέλιξη) του νορμοασβεστιαιμικού ΡΗΡΤ παραμένει υπό διερεύνηση.

Καθίσταται επομένως αντιληπτό ότι οι εκδηλώσεις και ο τρόπος διάγνωσης του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού παρουσιάζουν ‘γεωγραφικές παραλλαγές’. Οι παραλλαγές αυτές σχετίζονται με την δυνατότητα πρόσβασης του πληθυσμού στο σύστημα υγείας και τον τρόπο λειτουργίας αυτού.

Στις περισσότερες πάντως δυτικές χώρες η νόσος διαγιγνώσκεται σήμερα στην ασυμπτωματική μορφή της (βλ. επιφύλαξη παραπάνω, όσον αφορά την ακρίβεια του όρου ‘ασυμπτωματική’).


Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός - Γεωγραφικές παραλλαγές της νόσου

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός - Γεωγραφικές παραλλαγές της νόσου


1 Προβολή0 Σχόλια

Comments


bottom of page