top of page
  • Εικόνα συγγραφέαΓεώργιος Σακοράφας

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός – Θεραπευτικές Επιλογές

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός – θεραπεία και θεραπευτικές επιλογές. Οι θεραπευτικές επιλογές στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (PHPT, primary hyperparathyroidism) περιλαμβάνουν την χειρουργική επέμβαση και την συντηρητική αντιμετώπιση.


ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται άμεσα και οριστικά με την παραθυρεοειδεκτομή. Η παραθυρεοειδεκτομή παραμένει η μόνη μέθοδος θεραπείας που μπορεί να προσφέρει οριστική και άμεση ίαση από τον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό. Στα χέρια έμπειρου χειρουργού ενδοκρινών αδένων, συνδυάζεται με πολύ μικρή νοσηρότητα.

Σήμερα, στην πλειονότητα των ασθενών, προτιμάται η τεχνική της ελάχιστα επεμβατικής παραθυρεοειδεκτομής (MIP, minimally invasive parathyroidectomy). H επιλογή αυτή βασίζεται στη δυνατότητα αξιόπιστου προεγχειρητικού εντοπισμού του αδενώματος παραθυρεοειδών. Όπως είναι γνωστό, ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός οφείλεται συνηθέστατα σε αδένωμα παραθυρεοειδούς.. Ο προεγχειρητικός εντοπισμός συνήθως βασίζεται στο υπερηχογράφημα τραχήλου και στο σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών (sestamibi scan). Η ΜΙΡ έχει αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με την κλασική ερευνητική τραχήλου (αμφοτερόπλευρη προσπέλαση).

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η συντηρητική αντιμετώπιση μπορεί να είναι μία επιλογή, ιδιαίτερα σε άτομα που δεν είναι σε θέση να ανεχθούν την (υπό γενική αναισθησία) χειρουργική επέμβαση ή που δεν επιλέγουν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την περιοδική παρακολούθηση των ασθενών.

Συχνά, στην περίπτωση αυτή χορηγούνται ταυτόχρονα και κάποια φάρμακα.

Περιοδική παρακολούθηση

Ανά 1 έτος (ετήσια) έλεγχος

-Ασβεστίου ορού -Κρεατινίνης ορού -Ρυθμού σπειραματικής διήθησης

Ανά 1 ή 2 έτη αξιολόγηση

Οστικής πυκνότητας (με τη χρήση δέσμης φωτονίων διπλής ενέργειας)

Επί ενδείξεων (αν υπάρχει υπόνοια) έλεγχος για

-Παθολογικά κατάγματα -Απεικονιστικός έλεγχος (απλή ΝΟΚ ή υπερηχογράφημα) για νεφρολιθίαση ή νεφρασβέστωση)

Φάρμακα

Στους ασθενείς με ΡΗΡΤ χορηγούνται συχνά κάποια φάρμακα που έχουν σαν στόχο: -την επάνοδο στα φυσιολογικά επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα (ορό) (cinacalcet) -την αύξηση της αποβολής ασβεστίου στα ούρα (υδροχλωροθειαζίδη) -την αύξηση της οστικής πυκνότητας (BMD) προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος παθολογικού κατάγματος (θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, διφωσφονικά).

Εντούτοις, δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο, το θεραπευτικό αποτέλεσμα του οποίου να είναι ισοδύναμο με αυτό της χειρουργικής επέμβασης. Τα διφωσφονικά μπορεί να βελτιώσουν σε κάποιο βαθμό την οστική πυκνότητα (BMD). Αυτό όμως δεν μεταφράζεται πρακτικά σε ουσιαστική μείωση του κινδύνου παθολογικού κατάγματος. Η cinacalcet μειώνει τα επίπεδα ασβεστίου και παραθορμόνης στο αίμα (ορό). Εντούτοις όμως φαίνεται ότι η cinacalcet δεν έχει κάποια ουσιαστική επίδραση στην οστική πυκνότητα (BMD).


Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός: Θεραπεία - θεραπευτικές επιλογές - παραθυρεοειδεκτομή

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός: Θεραπεία - θεραπευτικές επιλογές - παραθυρεοειδεκτομή


1 Προβολή0 Σχόλια
bottom of page