Εισαγωγή
Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός και μεσοπρόθεσμη πορεία / εξέλιξη της νόσου.-Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός συνοδεύεται από κάποιες χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις. Οι κλινικές αυτές εκδηλώσεις οφείλονται στην εμφάνιση επιπλοκών κυρίως από τους νεφρούς (συνήθως νεφρολιθίαση) και τα οστά (οστεοπόρωση). Όταν υπάρχουν κλινικές εκδηλώσεις ο υπερπαραθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται ως συμπτωματικός.
Υπάρχουν και άλλες εκδηλώσεις της νόσου, που χαρακτηρίζονται από μη ειδικά συμπτώματα (π.χ. μυαλγίες, αρθραλγίες, αδυναμία συγκέντρωσης, ήπια κατάθλιψη, εύκολη κόπωση κλπ). Ο υπερπαραθυρεοειδισμός επίσης μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές και από το καρδιαγγειακό σύστημα (βαλβιδοπάθειες, στενώσεις αγγείων κλπ).
Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός-Ποια δεδομένα υπάρχουν όσον αφορά την μεσοπρόθεσμη πορεία / εξέλιξη της νόσου?
Σήμερα, όλο και περισσότεροι ασθενείς διαγιγνώσκονται τυχαία, στα πλαίσια ενός γενικότερου ελέγχου (‘check-up’), λόγω της τυχαίας ανακάλυψης αυξημένων επιπέδων ασβεστίου στο αίμα. Στους ασθενείς αυτούς ο υπερπαραθυρεοειδισμός συνήθως δεν συνοδεύεται από κάποιες κλινικές εκδηλώσεις και χαρακτηρίζεται ως ‘ασυμπτωματικός’.
Στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό υπάρχουν τα εξής δεδομένα όσον αφορά την μεσοπρόθεσμη πορεία / εξέλιξη της νόσου:
Ι. Tο 35 % των ασθενών παρουσιάζει ήδη κάποια επιπλοκή της νόσου όταν τίθεται η διάγνωση
ΙΙ. Το 16 % των ασθενών παρουσιάζει κάποιου βαθμού έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας κατά τη διάγνωση
ΙΙΙ. Στο 11 % των ασθενών δεν υπάρχει κάποια επιπλοκή της νόσου όταν τίθεται η διάγνωση, εμφανίζεται όμως τουλάχιστον μία επιπλοκή μέσα στα 5 πρώτα χρόνια από τη στιγμή που τίθεται η διάγνωση
IV. Στο 38 % δεν υπάρχει κάποια επιπλοκή της νόσου όταν τίθεται η διάγνωση, ούτε εμφανίζεται κάποια επιπλοκή μέσα στα 5 πρώτα χρόνια από τη στιγμή που τίθεται η διάγνωση.
Με άλλα λόγια, στο 62 % των ασθενών με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό είτε υπάρχουν ήδη επιπλοκές της νόσου όταν τίθεται η διάγνωση, είτε αυτές θα εμφανιστούν μέσα στα επόμενα 5 χρόνια από τη στιγμή που θα τεθεί η διάγνωση.
Τα παραπάνω στοιχεία έχουν πρακτική σημασία όταν γίνεται συζήτηση με τον ασθενή σχετικά με τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές και την πορεία / εξέλιξη της νόσου.
Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός: Μεσοπρόθεσμη πορεία και εξέλιξη της νόσου