Υπερθυρεοειδισμός (νόσος Graves) και Θυρεοειδεκτομή – Ιδιαιτερότητες και εγχειρητικές δυσκολίε

Υπερθυρεοειδισμός (Νόσος Graves) και θυρεοειδεκτομή – ιδιαιτερότητες και εγχειρητικές δυσκολίες. Η αφαίρεση του θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή) στους ασθενείς με νόσο Graves’ συνοδεύεται συχνά από μεγαλύτερη τεχνική δυσχέρεια στην εξέλιξη της επέμβασης, όπως επίσης και από ελαφρά μεγαλύτερη διάρκεια της επέμβασης.

Η θυρεοειδεκτομή επίσης συνοδεύεται από νοσηρότητα που μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τη εκτομή του θυρεοειδούς που γίνεται για άλλες ενδείξεις (π.χ. όζος θυρεοειδούς).

Υπερθυρεοειδισμός (νόσος Graves) και θυρεοειδεκτομή – τεχνικές δυσχέρειες

Στους ασθενείς με διάγνωση ‘υπερθυρεοειδισμός [νόσος Graves]’, η θυρεοειδεκτομή συνοδεύεται από κάποιες τεχνικές δυσχέρειες της θυρεοειδεκτομής που οφείλονται σε ένα συνδυασμό παραγόντων, όπως:

 Αυξημένη αγγείωση του θυρεοειδούς– παρουσία ευμεγέθων αγγειακών κλάδων, η απολίνωση των οποίων θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή

 Ευθρυπτότητα του θυρεοειδικού παρεγχύματος, πράγμα που δημιουργεί δυσκολία στη σύλληψη του θυρεοειδικού ιστού και στους χειρουργικούς χειρισμούς

 Αυξημένη ενδοπαρεγχυματική αιμάτωση, που -σε συνδυασμό με την ευθρυπτότητα -καθιστούν την επέμβαση περισσότερο αιμορραγική

 Αυξημένο μέγεθος του θυρεοειδούς (συχνό εύρημα)

 Δυσκολία στην αποκόλληση των δύο λοβών από την τραχεία (ενίοτε)

Υπερθυρεοειδισμός (νόσος Graves) και θυρεοειδεκτομή – νοσηρότητα

Σε σύγκριση με άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς, η νόσος Graves’ θεωρείται ότι συνδυάζεται με σχετικά μεγαλύτερη συχνότητα μετεγχειρητικών επιπλοκών, όπως:

 Διεγχειρητική και μετεγχειρητική αιμορραγία

 Δημιουργία αιματώματος/ ορώδους συλλογής

 Βλάβη παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου (σε ποσοστό έως και 3.4 %)

 Μόνιμος υποπαραθυρεοειδισμός (εκδηλώνεται με υποασβεστιαιμία) (σε ποσοστό έως 4 %).

Η σωστή προεγχειρητική διερεύνηση και προετοιμασία του ασθενούς και η εκτέλεση της θυρεοειδεκτομής από έμπειρο χειρουργό θυρεοειδούς μπορεί να μειώσουν την νοσηρότητα της επέμβασης. Έχει αποδειχθεί ότι η νοσηρότητα της θυρεοειδεκτομής είναι 51 % μεγαλύτερη όταν η επέμβαση γίνεται από χειρουργούς που εκτελούν λιγότερες από 25 θυρεοειδεκτομές ανά έτος.

SCNA 2019, Ann Surg 1998