ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ – Πόσο συχνό είναι το πρόβλημα?

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός (PHPT, Primary Hyperparathyroidism) είναι μία συνηθισμένη πάθηση των ενδοκρινών αδένων. Ποιά είναι η επίπτωση (‘συχνότητα’) της νόσου; Πόσο συχνό είναι το πρόβλημα:

Πρόσφατα η διάγνωση του ΡΗΡΤ τίθεται όλο και πιο συχνά. Αυτό οφείλεται στο ότι είναι πλέον σύνηθες – στα πλαίσια ενός γενικού ιατρικού ελέγχου (‘check-up’) – να γίνεται έλεγχος και των επιπέδων ασβεστίου ορού. Τα αυξημένα επίπεδα ασβεστίου ορού αποτελούν το αρχικό εύρημα που στη συνέχεια οδηγεί στη διάγνωση του PHPT.

Σήμερα εκτιμάται ότι η επίπτωση (‘συχνότητα’) της νόσου κυμαίνεται από 1 έως 7 περιπτώσεις ανά 1000 ενήλικες. Παλαιότερα η επίπτωση κυμαίνονταν περίπου στα 50 περιστατικά ανά 100.000 ανθρωπο-έτη.

Παρά ταύτα, ακόμη και σήμερα, πολλοί ασθενείς με ΡΗΡΤ παραμένουν αδιάγνωστοι, καθώς η νόσος σε ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών δεν συνοδεύεται από συμπτώματα (ασυμπτωματικός ΡΗΡΤ). Για το λόγο αυτό, η επίπτωση του ΡΗΡΤ είναι πολύ πιθανόν να είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Ο ΡΗΡΤ μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμη και σε παιδιά, παρατηρείται όμως πιο συχνά σε ηλικίες που κυμαίνονται από 50 έως 65 έτη. Παρατηρείται συχνότερα σε γυναίκες (σχέση γυναικών προς άνδρες 2/1 έως 3/1). Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην οστεοπώρωση που συνοδεύει την εμμηνόπαυση, η οποία είναι πιθανόν να συμβάλλει στην αποκάλυψη ενός μέχρι τότε λανθάνοντος ΡΗΡΤ.