Η θυρεοειδεκτομή είναι μία θεραπευτική επιλογή στην αντιμετώπιση των παιδιών με νόσο Graves. Αποτελεί μάλιστα τη μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπιση της νόσου Graves σε παιδιά μικρής ηλικίας (κάτω των 5 ετών) όταν το ζητούμενο είναι η άμεση και οριστική λύση του προβλήματος.
Η συχνότητα εμφάνισης επιπλοκών (νοσηρότητα) της θυρεοειδεκτομής είναι γενικά μεγαλύτερη στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες. Η νοσηρότητα είναι επίσης μεγαλύτερη σε παιδιά μικρότερης σε σύγκριση με τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.
Η συχνότερη επιπλοκή μετά θυρεοειδεκτομή στα παιδιά είναι ο παροδικός υποπαραθυρεοειδισμός που παρατηρείται συχνότερα σε σύγκριση με τους ενήλικες.
Η νοσηρότητα είναι διπλάσια όταν η θυρεοειδεκτομή γίνεται από παιδοχειρουργό ή γενικό χειρουργό που δεν έχει εμπειρία στην χειρουργική θυρεοειδούς σε σχέση με τη νοσηρότητα όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρο χειρουργό θυρεοειδούς με συνεχή ενασχόληση με το αντικείμενο αυτό και με μεγάλο αριθμό περιστατικών (‘high-volume’ thyroid surgeon).
Αυτονόητη στις περιπτώσεις αυτές είναι η αντιμετώπιση του παιδιού από ομάδα ειδικών. Πέραν του εξειδικευμένου και έμπειρου χειρουργού θυρεοειδούς, απαραίτητη στην ομάδα αυτή είναι και η παρουσία έμπειρου παιδοαναισθησιολόγου (ατα) Υπερθυρεοειδισμός - Χειρουργική αντιμετώπιση νόσου Graves στα παιδιά
Comments